Kalp anatomisi, Kalp sağ ve sol kısımda birer kulakçık ve birer karıncık olmak üzere dört kısımdan oluşmaktadır. Sağdaki kulakçık ve karıncık arasında bulunan triküspit kapak, soldaki kulakçık ve karıncık ortasında ise mitrak kapak adı verilen kapaklar vardır.
Kalbin sol karıncığından insanın en büyük atardamarı olan ve tüm vücutta oksijenlenmiş kanı taşımakta olan aort damarı çıkmaktadır. Sol karıncık ile aort damarı arasında yer alan aort kapağı adı verilen üç yapraklı aort kapağı vardır. Benzer olarak sağ karıncıktan da akciğerlere oksilenmemiş kanı taşıyan pulmoner adı verilen damar çıkar. Sağ karıncık ile pulmoner damar arasında yer alan pulmoner kapak verilen üç yapraklı bir kapak yer almaktadır. Kalbin sağ kulakçığına tüm vücuttan gelen kanı toparlayan damarlar açılır. Bu kan akciğer atardamarı ve sağ karıncık tarafından akciğere gönderilir.
Akciğerlerde oksijenlenmiş olan kan sol atriyuma giden dört adet akciğer toplardamarları ile sol kulakçığa ulaşır. Buradan da mitral kapaklara uğrayarak sol karıncığa gelir ve sol karıncık tarafından da tüm vücuda gönderilir. Kalpte yer alan kapaklarda kanın bu dolaşımı esnasında, kanın geriye kaçmaksızın tek yönde ilerlemesini sağlar. Kalbin dış kısmını perikard denilen bir zar tamamen kaplamaktadır. Perikard ile kalp arasında, kalbin çalışırken rahat hareket edebilmesi için eser miktarda kayganlaştırıcı bir sıvı bulunmaktadır.
Kalbin iletim sistemi: Kalbin dakikada düzenli bir ritim atmasını aynı zamanda aynı sayıda atmasını sağlayan, vücudumuzun anlık olgularına karşı artan kan ihtiyacını karşılayacak biçimde kalbin dakikadaki atma sayısını ya da azalmasını sağlayan sistemdir. Aynı zamanda dolaşım esnasında önce kulakçıkların kasılmasını sağlayan, aynı bir binanın elektrik ve kablo sistemine benzeyen elektrikli uyarımın çıktığı ve bu uyarmanın bütün kalp hücrelerine sistemli bir şekilde iletildiği adına kalbin işletim sistemi adı verilen bir sistem bulunmaktadır.
Kalpte uyarı ilk önce sinoatrial düğümden çıkar kulakçıkları dolaştıktan daha sonra atrioventriküler düğüme gelir ve burada biraz kaldıktan sonra aşağı inerek karıncıkları uyarır. Bir kalp atması, kalbin sağ kulakçığının üst kısımlarında yer alan ve sinüs düğüm adı verilen özelleşmiş bir hücre topluluğundan oluşan bölgenin elektriksel bir uyarı çıkması ile başlar. Bu bölge kalbin doğal enerji veren kısmı olarak bilinir. Sinüs düğümünden çıkan bu etkileşim kalbin bulunan iki kulakçığı boyunca ve aşağıya doğru akar ve kulakçıklar kasılarak içinde kanı karıncık kısımlarına gönderirler. Sonrasında uyarı kulakçıklar ile karıncıklar arasında yer alan arklı bir bölgeye; atrioventriküler düğüme akar. Elektrik iletilmesi karıncıklara gelmeden önce atrioventriküler düğümde bir müddet bekletilir. Böylece kulakçıklarla karıncıklar aynı esnada kasılmaz.
Kulakçıkların kasılmasının bitiminden sonra his purkinje sistemi ile adlandırılan elektriksel ağ ile uyarmak tüm karıncıklara iletilirve kasıklarak içlerindeki kanı akciğere ve aort vasıtasıyla vücuda gönderirler. Sinüs düğümü tekrar başka bir uyarı göndererek yeni bir olguyu oluşturur. Normalde sinüs düğümünden dakikada altmış yüz civarında dikkat uyarısı çıkmaktadır. Bu da kalbin akış hızını belirtir.
Kalbin atardamarları: Kalp de diğer vücutta bulunan organlar gibi birçok hücreden meydana gelmektedir ve bu hücrelerin oksijenlenmesi gerekmektedir. Başta 2 kısımdan oluşmaktadır. Bunlar; sağ ve sol ana koroner arter damardır. Sol ana koroner arter iki kısma ayrılır sol ön inen arter ve sirkumfleks arter olarak yer alır.
Kalbin fizyolojisi ve elektrofizyolojisi: Kalbimiz, kulakçıklar kanalıyla kendisine iletilen kanı, kasılarak büyük damarlara gönderir. Bu damarlar sol karıncık içinde akciğer atardamardır. Bu kasılma anına sistol diyoruz. Kalbin kasılması sağ atriımum üst taraflarında bulunan sinüs düğümünün belirli mesafelerle düzenli olarak çıkardığı elektrik uyarmaları ile olur. Bu uyarmalar kalbin her kısmına iletim sistemi adı verilen yolla ulaştırılır.
Diyastol: Sistol ile kanın atımı bittikten sonra ventriküllerde esneklik başlar. Bu esnemeye diyastol adı veriyoruz. Diyastolün en başında ventriküllerin büyüklüğü değişmeksizin içinde bulunan basınç esneklik başlamasından itibaren düşüş başlar.
